Wampirza Księga

Wampirza Księga

,,Tom pierwszy i ostatni księgi naszej historii i zwyczajów."
Nasza historia rozpoczęła się mniej więcej sześć wieków temu, kiedy to na wolności przebywał ogromny nietoperz. Zabijał on okolicznych wieśniaków, toteż król wyznaczył za zabicie go wysoką nagrodę. Wyzwania tego podjął się pewien śmiałek, udało mu się to, ale przed odrąbaniem głowy potwora został przez niego ugryziony. Łowca nie wykazywał żadnych oznak wampiryzmu, ożenił się i miał dzieci. Ale jego potomkowie odziedziczyli po nim ten dar. 
Rozniósł się on po całym świecie w błyskawicznym tempie, a my poprzysięgliśmy sobie, że nie spoczniemy, póki ostatni z naszych wrogów, póki ostatni wilkołak nie zginie.
Istnieje wiele mitów na nasz temat, ale są one wyssane z palca. Wyglądamy podobnie jak ludzie, innym z wyglądu czyni nas tylko odrobinę jaśniejsza cera. Także to, ile lat przeżywamy w swoim życiu nie różni nas.
Co prawda, nie mamy ogromnych kłów i nie śpimy w trumnach, ale krew, właśnie krew, zamiast nas

ratować, czyni z nas potwory. Po wypiciu choćby kilku kropel obcej, ludzkiej czarnej cieczy, nasz umysł zasnuwa się mgłą, a my zapominamy o wszystkim i o wszystkich. Zmieniamy się w tak jakby zombie, które nie myśli o niczym innym, jak o zaspokojeniu żądzy krwi. Nasz wygląd po tej przemianie niczym nie różni się od normalnego, jedynie oczy stają się czerwone.
Starsze wampiry potrafią wyczuć wilkołaka, nawet jeśli jest on w ludzkiej formie, dodatkowo potrafią przyjąć formę niewielkiego nietoperza, co często wykorzystujemy do zwiadów.
Do walki z Schumir używamy najwymyślniejszych broni. Nasza rasa upodobała sobie długie, srebrne zatrute miecze, a także łuki ze strzałami, także zatrutymi. Owa zielona posoka sprawia wielki ból ofierze, która kona w niewyobrażalnych mękach, chyba, że wcześniej poda jej się antidotum, które tylko my posiadamy i wiemy jak je stworzyć.
Ludzie nie wiedzą o naszej obecności, z czego korzystamy jak najczęściej. W ciszy urządzamy nasze polowania przeciwko wilkołakom. Nasz gatunek szczególnie upodobał sobie ozdoby, np dywany

właśnie ze skóry Schumir. Najcenniejsza jest ta z Zeymah, którzy dziś są na wymarciu.  
Naszym przywódcą jest Przewodnik Thrall Proudmoore, wielki wojownik, który, jak mówi legenda, potrafi przyjąć formę ogromnego nietoperza. Podobnie jak Darius, przywódca Schumir, stracił prawe oko podczas walki z wilkołakiem. Do walki używa ulubionej strzelby, jednak kiedy zajdzie taka potrzeba, używa miecza: Krwawej Rzezi, który, jak sama nazwa wskazuje, wywołuje ogromny krwotok w miejscu zranienia.
Nasza rasa nie pozostaje na odludziu, miasto wampirów, zwane Mondare, stoi w miejscu, które tylko my znamy. Niewidzialnym od zewnątrz czyni je bariera stworzona trzy wieki temu. Tam wampiry są bezpieczne i tylko one mają tam wstęp. Także tam swój zamek ma Thrall Proudmoore. Naszego bezpieczeństwa pilnuje elitarna gwardia przywódcy.
Mamy jeden cel: zniszczyć rasę Schumir, nim to ona zniszczy nas. Jest to zadanie nadzwyczaj trudne, bo tchórzliwe wilki przez większość czasu kryją się w gęstych lasach. I mimo tego, że nieraz przegrywamy bitwy, to jesteśmy jednego pewni. Wygramy tę wojnę.